Tuinplanten
In het Tuinplantenoverzicht zijn de mooiste tuinplanten opgenomen die momenteel gekweekt worden.
Via de De Schetsservice in Bloemenpark Appeltern kunt u (betaald) advies krijgen met betrekking tot de inrichting van uw tuin of voor het samenstellen van plantenborders.
Tuinplanten selecteren
Via het linker menu kunt u tuinplanten selecties maken op basis van de planteigenschappen. Door op de oranje driehoek met 'vergelijk' te clicken kunt u twee of meerdere tuinplanten aanvinken om te vergelijken. Na het aanvinken verschijnt boven de foto's een nieuwe balk voor het vergelijken met 'Vergelijk'.
Click op een plantenfoto voor de algemene tuinplanten beschrijving.
De Aardbeiboom (Arbutus unedo 'Compacta'), of Compacte Aardbeiboom, is een gekweekte compacte wintergroene struik. De botanische soort Arbutus unedo, eveneens een struik, komt van nature voor op rotsachtige hellingen, heuvels en bossages in het Middellandse Zeegebied, de Britse kanaaleilanden, West Europa en de Canarische eilanden. Meestal zijn de planten meerstammig.
Plantbeschrijving van de Aardbeiboom (Arbutus unedo 'Compacta')
De Aardbeiboom (Arbutus unedo ‘Compacta’) is een kleiner blijvende kweekvorm van de Aardbeiboom (Arbutus unedo) en is na ongeveer tien groei-jaren tussen de 150 cm en 250 cm hoog en net zo breed. Het is een plant die hoort bij de heidefamilie of Ericacea.
De grijsbruine schors van de Aarbeiboom schilfert af waardoor de roodbruine onderschors in het zicht komt. Dit verschijnsel vormt, naast de opvallende vruchten, een deel van de sierwaarde van de Aardbeiboom.
Het leerachtige blad van Arbutus unedo ‘Compacta’ is wintergroen en omgekeerd eirond en verdraagt in de winter een paar graden vorst.
De geurende roze-witte kleine bloemen verschijnen in de nazomer en hebben een urnvorm. Veel bloemetjes bijelkaar vormen mooie hangende witte pluimen.
Daarna worden in het volgende jaar de karakteristieke oranje rode vruchten gevormd die doen denken aan aardbeien. De vruchten zijn ook net zo groot als aardbeien maar hebben meestal een rondere vorm. Vaak zijn zowel witte bloemen als rode vruchten tegelijkertijd te zien. De vruchten zien er aantrekkelijk uit, zijn niet giftig maar zijn ook niet echt lekker. Toch worden er van de vruchten alcoholische dranken gestookt. Vogels lusten de vruchten wel.
Arbutus unedo 'Compacta' is een gezonde plant en heeft weinig last van insectenplagen of plantenziektes. Let op met vorstperiodes want dan is deze Aardbeiboom wel kwetsbaar.
De Aardbeiboom (Arbutus unedo ‘Compacta’) houdt van een zonnige beschutte standplaats en een niet te arme bodem. Deze compacte vorm is goed te gebruiken als solitairstruik in kleine stadstuinen en/of patiotuinen.
Aardbeiboom (Arbutus unedo 'Compacta') combineren
De Aardbeiboom is eigenlijk in ieder seizoen aantrekkelijk. Behalve het gebruik van de compacte vorm in kleine tuinen kan Aardbeiboom (Arbutus unedo ‘Compacta’) ook gebruikt worden als een sierheester in een gemengde struikenborder. Te denken valt aan sierheesters als vlinderstruik (Buddleja), Weigela (Weigelia) en sneeuwbal (Viburnum).
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Bieslelie - Sisyrinchium striatum
Amerikaanse sneeuwbal - Viburnum 'Alfredo'
Olijfwilg - Elaeagnus ebbingei
Japanse hulst (Ilex crenata 'Convexa')
Tuinplantenoverzicht
De Adderwortel (Persicaria bistorta ‘Superba’), syn. Bistorta officinalis of Duizendknoop bloeit voor een Persicaria tamelijk vroeg namelijk in de periode mei-juni. De toevoeging ‘Superba’ geeft in dit geval aan dat we te maken hebben met een gekweekte vorm met grotere bloemen. Een synoniem is Bistorta officinalis en deze naam is nu dus geaccepteerd. Toch komen we bij kwekers nog regelmatig de geslachts naam Persicaria tegen. Ook de vervallen Latijnse naam Polygonum bistorta wordt nog steeds gebruikt.
Van nature komt de botanische soort Persicaria bistorta voor in Europa, Noord- en West-Azië en Alaska.
De naam Adderwortel schijnt verband te houden met de vorm van de gedraaide wortels van Persicaria bistorta ‘Superba’. Naast de naam adderwortel word deze tuinplant ook gewone adderwortel, Europese adderwortel of weidewortel genoemd.
De soortnaam bistorta is te verklaren vanuit het Latijn. 'bis' betekent 'tweemaal' en 'torta' betekent 'verdraaid'.
Plantbeschrijving van Adderwortel (Persicaria bistorta 'Superba')
Persicaria bistorta 'Superba' heeft een paar vrij kleine bladeren onder aan de bloeiende stengels. Deze bladeren zijn langwerpig-ovaal met lange gevleugelde stengels waarvan de basis meestal rond of hartvormig is.
De roze bloeiwijze van de Adderwortel (Persicaria bistorta ‘Superba’) is een aar. De bloei vindt plaats in de periode mei-juni. Daarna vormt de Adderwortel na de bloei glanzende zwarte noten.
In de tuin staat Persicaria bistorta ‘Superba’ of Bistorta officinalis graag op een vochtige maar zonnige plek. Onder droge omstandigheden gaat de adderwortel in rust waarbij deze plant het blad kan verliezen. Zodra de vochtomstandigheden verbeteren gaat de adderwortel weer nieuw blad aanmaken.
Maak een schetsafspraak
Heeft u behoefte aan hulp bij het ontwerp van uw tuin of het samenstellen van uw beplanting? Maak een afspraak met de Schetsservice in Bloemenpark Appeltern voor een deskundig en onafhankelijk advies.
Wat vindt u nog meer interessant?
Paarsbloeiende vaste planten
Rozebloeiende vaste planten
Tuin laten ontwerpen
Kleine tuin ontwerpen
Tuinplantenoverzicht
Plantbeschrijving van alpengemkers (Houstonia ‘Millard’s Variety’)
De alpengemkers of het porseleinsterretje komt voor op vochtige zuren bodems en is vaak te vinden in het gezelschap van verschillende grassoorten. De originele soort Houstonia caerulea wordt ongeveer 15 tot 20 cm hoog en heeft een bolvormig uiterlijk. Houstonia caerulea ‘Millard’s Variety’ heeft lila bloemetjes bestaande uit vier kelkblaadje die in twee paren kruisgewijs tegenover elkaar staan. Het bloemhartje van de alpengemkers is heldergeel. De bloeitijd is vanaf de vroege zomer tot aan het einde van de zomer in de periode mei/juni tot augustus. Alpengemkers of porseleinsterretje is circa 10 tot 15 cm hoog. Alpengemkers of porseleinsterretje gedijt dus het beste op een zonnige, vochtige en enigszins zure bodem. Na een aantal jaren en op een gunstige plaats ontstaat een dicht mat van Houstonia. De beste toepassing is als rotsplant voor een rotstuin maar een plaats tussen Sedum in een Sedummat op een dak lijkt ook een goede toepassing.Alpengemkers (Houstonia ‘Millard’s Variety’) combineren
Houstonia caerulea ‘Millard’s Variety’ is daarnaast ook goed te combineren als bodembedekker tussen allerlei bolgewassen waaronder hyacinten, narcissen en tulpen. Ook tussen de flagstones en tussen grindvlakken is Houstonia caerulea ‘Millard’s Variety’ een leuke soort om toe te passen!Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!Wat vindt u nog meer interessant?
Dropplant - Agastache 'Blue Boa' Cottagetuin Inspiratie tuinontwerp Tuinplantenoverzicht Dropplant - Agastache rugosa 'Alabaster'
Amerikaanse grondnoot (Apios americana), of indianenaardappel, is een klimplant waarvan de knollen van origine door verschillende Noord-Amerikaanse indianenstammen werden verzameld en gegeten. De voedzame en eetbare knollen kunnen vanaf het tweede groei-jaar geoogst worden. De knollen en zaden zijn alleen gekookt eetbaar want deze ongekookte delen bevatten een verdedigingsmechanisme (proteaseremmer) tegen een aantasting tegen insecten of micro-organismen. Door het koken is deze stof echter geneutraliseerd.
Uit het Engels vertaald is de Nederlandse naam 'Amerikaanse pinda'. Maar wat wij kennen als echte 'pinda's' zijn echter afkomstig van een andere plant namelijk Arachis hypogaea.
Van nature komt de Amerikaanse grondnoot voor in zuidelijk Canada en in het centrale deel van de Verenigde Staten. Daarnaast komt deze bijzondere klimplant ook voor in het zuidoostelijk deel van de VS. Deze botanische plantensoort is te vinden in bossen en struikgewas in de laaglanden waar voldoende vocht aanwezig is.
De geslachtsnaam 'Apios' stamt uit het Grieks en betekent 'peer' en verwijst zo waarschijnlijk naar de eetbare delen van deze plant: de peervormige knollen. De Latijnse naam Apios tuberosa is ook nog gangbaar maar verwijst echter naar dezelfde plant.
Plantbeschrijving van Amerikaanse grondnoot (Apios americana)
Amerikaanse grondnoot (Apios americana) is een vaste plant en is in ons Europese klimaat goed winterhard hoewel de bovengrondse delen in de winter afsterven.
De Amerikaanse grondnoot of indianenaardappel behoort tot de familie van de vlinderbloemigen. De geurende vlinderbloemen van Apios americana zijn erg decoratief en roze van kleur. De bloei van Apios americana valt in de zomerperiode namelijk in de periode juni tot augustus.
Het groene gaafrandige blad van de Amerikaanse grondnoot (Apios americana) is samengesteld uit 5 tot 7 blaadjes en lijkt wel wat op het blad van een Blauwe regen (Wisteria). De vorm van elk blaadje is ovaal tot lancetvormig met een lengte van 3 tot 6 centimeter.
De Amerikaanse grondnoot wordt bezocht door verschillende bijensoorten die aangetrokken worden door de zoete geur van de nectar.
Apios americana houdt van een zonnige en vochtige bodem en kan dan in 1 seizoen 2 tot 3 meter hoog worden. De Amerikaanse grondnoot kan gaan woekeren. Omdat te voorkomen kunt u deze fraaie klimplant ook planten in bijvoorbeeld een metselkuip waar de bodem uitgezaagd is. Uiteraard heeft deze plant ondergronds dus wel ruimte nodig om de knollen te kunnen vormen.
Aanplanten van Amerikaanse grondnoot (Apios americana) is mogelijk door de knol onderaan de pergola in te graven. Kortom een zeer bijzondere en interessante klimplant met rijke historie.
Amerikaanse grondnoot (Apios americana) combineren
De Amerikaanse grondnoot (Apios americana) slingert zich graag via allerlei struiken de hoogte in. Een aanplant in de buurt van een sierheester, in plaats van een pergola of klimscherm, is daarom eventueel ook een optie.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Amerikaanse sneeuwbal - Viburnum 'Alfredo'
Hostas en slakken
Koperknoopje - Leptinella 'Platt's Black'
Dropplant - Agastache 'Blue Fortune'
Tuinplantenoverzicht
De herkomst van Amerikaanse sneeuwbal (Viburnum 'Alfredo')
Amerikaanse sneeuwbal (Viburnum 'Alfredo') lijkt qua voorkomen en bloem erg op onze eigen sneeuwbal: de Gelderse roos (Viburnum opulus).
De botanische soort Viburnum trilobum heeft een groot verspreidingsgebied en komt van nature voor in het noordelijke deel van de Verenigde Staten van Newfoundland en westelijk tot Brits Columbia. Zuidelijk tot de staat van Washington en oostelijk tot Noord-Virginia. De Engelse naam is te vertalen naar het Nederlands met 'hoge bosbes' maar deze fraaie bloemheester is daar echter geen familie van.
De cultivar ‘Alfredo’ van Viburnum trilobum is gevonden op de Baily Nurseries (kwekerij) in Minnesota en vernoemd naar een werknemer van het bedrijf.
De sierwaarde en gebruikswaarde van de kweekvorm Viburnum trilobum ‘Alfredo’ wordt vooral bepaald door de grote vitamine C rijke rode bessen die ’s winters nog lang aan de struik hangen.
Plantbeschrijving van Amerikaanse sneeuwbal (Viburnum 'Alfredo')
De Amerikaanse sneeuwbal wordt een meter of 2 hoog, groeit langzaam en heeft een dichte bladstructuur. Het is een compacte sierheester geschikt voor de meeste grondsoorten maar stelt wel een vochtige bodem op prijs. Deze sneeuwbal is daarom niet erg droogte tolerant.
Het blad is tegenoverstaand en groen. De sneeuwbal bloeit met ronde bolvormige bloemen in het voorjaar in de periode mei-juni. De overwegend meerstammige struiken zijn tijdens de bloei populair bij allerlei soorten vlinders.
Van de rode, in trosjes hangende, grote bessen worden in Amerika verwerkt tot confituur (jam, marmelade etc.) omdat de bessen eetbaar en niet giftig zijn.
De opvallende herfstkleur van Amerikaanse sneeuwbal (Viburnum 'Alfredo')
Amerikaanse sneeuwbal (Viburnum 'Alfredo') is bovendien winterhard met een prachtige rode herfstkleur. Kortom een bijzondere compacte langzaamgroeiende struik met een spectaculaire najaarskleur voor zowel een kleine tuin als een wat grotere tuin.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Hostas en slakken
Fazantenbes - Leycesteria formosa
Fazantenbes - Leycesteria formosa 'Jealousy'
Rode zonnehoed - Echinacea purpurea
Roze bloeiende vaste planten
De Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa) komt van oorsprong uit Centraal- en West-China. Deze boom is halverwege de 19e eeuw geintroduceerd in de VS maar is door inmiddels in veel staten in de Midwest als invasief aangemerkt. In Nederland geeft deze boom echter geen problemen.
De geslachtsnaam Paulownia eert prinses Anna Paulowna, echtgenote van koning Willem II, dochter van Tsaar Paul I van Rusland en Sophia Dorothea Louisa van Württemberg. Zij was koningin der Nederlanden en groothertogin van Luxemburg in de periode 1840-1849.
De soortnaam 'tomentosa' betekent in het Latijn 'zachte wollige haren hebbend of met 'zachte haren bedekt zijn'.
Plantbeschrijving van de Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa)
De Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa) groeit uit tot een boom van maximaal 20 meter en staat bekend als snelgroeiend tot tussen de 50 en 100 cm per jaar. De takken en schors hebben een grijsbruine kleur.
De klokvormige grote bloemen van de Anna Paulownaboom verschijnen in opstaande, ongeveer 30 cm hoge, pluimen op meerjarig hout in de periode april-mei. Late nachtvorst veroorzaakt soms een vroege uitval van de toch wat kwetsbare bloemen. Verder staat deze boom bekend als goed winterhard.
Deze boomsoort is tijdens de bloei een drachtboom voor bijen. Na de bloeiperiode verschijnen op de plaats van de bloemen grote eivormige doosvruchten die tot diep in de winter aan kunnen blijven.
Het groene hartvormige tot breed ovale blad lijkt op het blad van een trompetboom (Catalpa bignonioides) of pindakaasboom (Clerodendrum trichotomum).
De Anna Paulownaboom staat niet bekend als giftig echter de vruchten zijn niet eetbaar. Het hout van deze boom is waardevol en kent verschillende toepassingen bijvoorbeeld als timmerhout voor daken, deuren en kozijnen maar ook voor het maken van surfplanken, molenwieken, meubilair en muziekinstrumenten. 'Kiri' is de Japanse naam voor het hout.
Toepassing van de Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa)
De Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa) kan tot 20 meter hoog worden en is om deze reden niet geschikt voor een kleine (stads)tuin. Het is wel een goede schaduwboom voor een middelgrote tot grote tuin, parken en lanen. De Anna Paulownaboom kan slecht tegen wind en heeft dus een beschutte standplaats nodig. Ook wordt bestrating door deze boom slecht verdragen.
Onderhoud van de Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa)
Echt specifiek onderhoud heeft Paulownia tomentosa niet nodig. De belangrijkste onderhoudsmaatregel betreft het geven van voldoende water in de zomer zodat de boom niet uitdroogt. Deze boom heeft wel voeding nodig. Geadviseerd wordt dus wel om de boom ieder jaar te bemesten.
Indien de boom te groot wordt is het te overwegen om deze boom te knotten want dat verdraagt deze boom goed. Een gevolg kan wel zijn dat de boom grotere bladeren gaat vormen ten koste van de ontwikkeling van de bloemen.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Goudiep - Ulmus hollandica 'Wredei'
Haagbeuk - Carpinus betulus
Zevenzonenboom - Heptacodium miconioides
Papieresdoorn - Acer griseum
Tuinplantenoverzicht
De herkomst van appeltjesblad (Gaultheria shallon)
De hoogte van appeltjesblad (Gaultheria shallon) of bergthee bedraagt in tuinen tussen de 30 cm en de 80 cm. De bossige struik soms ook enkele meters hoog kan worden. Vanwege het wintergroene karakter is appeltjesblad of bergthee in het voorjaar en winter ook een geliefde schuilplaats voor allerlei vogelsoorten.
Appeltjesblad of bergthee, behoort tot de heide-familie (Ericaceae) en komt oorspronkelijk uit het westelijk deel van Noord-Amerika waar deze plant te vinden is als onderbegroeiing van naaldhoutbossen.
Plantbeschrijving van appeltjesblad (Gaultheria shallon)
Appeltjesblad (Gaultheria shallon) of bergthee is een wintergroene heesterachtige plant en kan zich sterk uitbreiden met ondergrondseof bovengrondse worteluitlopers. Daarbij kan de plant zelfs onstuimig gaan woekeren en overlast gaan veroorzaken. Om deze reden is het zaak om ervoor te zorgen dat Gaultheria shallon zich niet al te sterk uit kan breiden. Pas daarom rond de plant een wortelbegrenzer toe.
De zwarte bessen die na de bloei ontstaan zijn eetbaar, vitaminerijk met het gevolg dat indianen de bessen zowel vers als in koeken hebben gegeten. Tevens worden de bessen door wilde dieren en vogels gegeten.
De bloemetjes van appeltjesblad of bergthee lijken op kleine witte porseleinen klokjes of urnen en verschijnen in mei.
Het wintergroene blad van Gaultheria shallon is eivormig, dik en vrij donkergroen en wordt door bloemisten veel gebruikt in gemengde boeketten.
Appeltjesblad (Gaultheria shallon) combineren
Gaultheria shallon is als groepsbeplanting goed te combineren als wintergroene onderbeplanting van hogere bladverliezende sierheesters zoals bijvoorbeeld krentenboompje, vlinderstruiken en seringen. Appeltjesblad of bergthee is eveneens goed te combineren met heide (ericacea). Zelfs een combinatie als wintergroene bodembedekker tussen laagblijvende coniferen is een optie.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Tuinplantenoverzicht
Kleine tuin ontwerpen
Rode zonnehoed - Echinacea purpurea
Moderne tuin
Strakke moderne tuin
Bergamotplant (Monarda bradburiana): Alles wat je wilt weten over deze tuinplant:
1. Algemene Informatie over de bergamotplant (Monarda bradburiana)
| Kenmerk | Beschrijving |
|---|---|
| Wetenschappelijke naam | Monarda bradburiana |
| Nederlandse naam | Bergamotplant |
| Plantenfamilie | Lamiaceae |
| Herkomst | Noord-Amerika, voornamelijk centraal en oostelijk VS |
| Biotoop | Droge prairies, open bossen en graslanden |
| Kruising/Hybride ouders | Monarda bradburiana is een vaste plant, geen hybride |
| Maximale hoogte | 40-60 cm |
| Maximale breedte | 60-80 cm |
| Groei snelheid | Gemiddeld |
| Levensduur | Meerjarig |
2. Naamverklaring van bergamotplant (Monarda bradburiana)
| Kenmerk | Beschrijving |
| Naamregistratie | Niet exact bekend, maar populair sinds de jaren '70 |
| Vertaling geslachtsnaam | Monarda is vernoemd naar Nicolás Monardes, een Spaanse arts en botanicus |
| Vertaling familienaam | Lamiaceae betekent 'lipbloemenfamilie' |
| Vertaling soortnaam | 'Bradburiana' verwijst naar Thomas A. Bradbury, een Amerikaanse plantkundige |
| Bijzonderheden naamgeving | De naam verwijst naar de botanische ontdekker en de prairiehabitat van de plant |
3. Plantbeschrijving van bergamotplant (Monarda bradburiana)
Groeivorm
| Kenmerk | Beschrijving |
| Groeivorm/Habitus | Compacte, laagblijvende plant met een bossige groei |
| Vermeerdering | Door deling van wortelkluiten |
| Gedrag in tuin | Vormt mooie pollen en groeit goed in op een zonnige plek |
| Bijzonderheden | Bestand tegen slakken |
| Onderhoudsniveau | Laag |
Stam/Stengels
| Kenmerk | Beschrijving |
| Soort | Kruidachtig, niet houtig |
| Eigenschappen | Vlezige stengels, kort |
Blad
| Kenmerk | Beschrijving |
| Bladvorm | Lancetvormig |
| Bladgrootte | 5-10 cm |
| Bladkleur(en) | Groen met paarse tinten |
| Opvallende kenmerken | Sterk aromatisch, licht behaard blad |
| Bladhoudend | Ja, gedeeltelijk wintergroen in milde klimaten |
Bloei
| Kenmerk | Beschrijving |
| Bloeitijd | Mei - juli |
| Bloemvorm | Lippenbloemig |
| Bloeikleur | Roze tot lichtpaars |
| Bloemgrootte | 2-4 cm |
| Geurend | Sterk aromatisch, trekt bestuivers aan |
| Trekpleister voor insecten? | Ja, bijen, vlinders en andere bestuivers |
4. Standplaats van de bergamotplant (Monarda bradburiana)
| Kenmerk | Beschrijving |
| Zonlicht voorkeur | [x] Zon [x] Halfschaduw [ ] Schaduw |
| Vochttoestand bodem | [ ] Droog [x] Normaal [ ] Vochtig |
| Grondsoort | Goed doorlatende, zandige tot leemachtige grond |
| Winterhardheid | Zeer winterhard (tot -30°C) |
| Windbeschutting nodig? | [ ] Ja [x] Nee |
| Geschikt voor potten? | [x] Ja [ ] Nee |
5. Combinaties & Onderhoud
Combinaties
| Kenmerk | Beschrijving |
| Goede combinaties met andere planten | Echinacea, Rudbeckia, Salvia, Lavandula, Panicum virgatum, Schizachyrium scoparium, Sporobolus heterolepis, Andropogon gerardii |
| Sfeer in de tuin | Prairietuin, natuurlijke beplanting |
| Geschikt voor schaduwtuinen? | Nee |
Onderhoud
| Kenmerk | Beschrijving |
| Bemesting nodig? | [x] Ja [ ] Nee |
| Hoe vaak per jaar? | 2 keer, voorjaar en zomer |
| Onderhoudsvereisten | Regelmatig water geven in droge periodes, dode bladeren verwijderen |
| Last van plaagdieren? | Weinig last van plagen |
| Last van plantenziektes? | Minder gevoelig voor meeldauw dan andere Monarda-soorten, maar kan licht worden aangetast in zeer vochtige omstandigheden |
| Winterhardheidszone | USDA zone 3-9 |
| Mulchen aanbevolen? | [x] Ja [ ] Nee |
| Snoeien nodig? | [ ] Ja [x] Nee |
6. Extra Informatie over bergamotplant (Monarda bradburiana)
| Kenmerk | Beschrijving |
| Ecologische waarde | Aantrekkelijk voor bijen en hommels |
| Geschikt als bodembedekker? | [ ] Ja [x] Nee |
| Droogte tolerantie | Goed |
| Gebruik in tuinontwerp | Prairieborders, bijen- en vlindertuinen |
| Inspiratie voor tuinontwerp | Uitstekend geschikt voor zonnige prairieborders en natuurlijke beplantingen |
7. Veelgestelde vragen en antwoorden over Bergamotplant (Monarda bradburiana)
| Veelgestelde vragen en antwoorden | |
| Waar groeit Monarda bradburiana het beste? | Monarda bradburiana groeit het beste op zonnige locaties met goed doorlatende, zandige of leemachtige grond. Hij verdraagt zo droge omstandigheden en doet het goed in prairieborders en natuurlijke beplantingen. |
| Hoe snel groeit Monarda bradburiana? | De plant groeit gemiddeld snel en kan binnen één groeiseizoen een hoogte van 40-60 cm bereiken. Regelmatig snoeien na de bloei kan de groei bevorderen en de plant compact houden. |
| Hoe kan ik Monarda bradburiana vermeerderen? | De plant kan worden vermeerderd door zaaien, stekken of scheuren. Zaden kunnen in het voorjaar direct in de grond worden gezaaid. Stekken van jonge scheuten kunnen in de zomer worden genomen en scheuren gebeurt het best in het vroege voorjaar of najaar. |
| Kan Monarda bradburiana in een pot groeien? | Ja, de plant kan in een pot groeien mits de pot een goede drainage heeft en gevuld is met goed doorlatende, kalkrijke potgrond. Regelmatig water geven is belangrijk, maar vermijd natte voeten. |
| Hoe verzorg ik Monarda bradburiana in de winter? | De plant is zeer winterhard en kan temperaturen tot -30°C verdragen. In strenge winters kan een mulchlaag rond de basis helpen om de wortels extra te beschermen. |
| Wanneer moet ik Monarda bradburiana snoeien? | Snoei de plant na de bloei om herbloei te stimuleren. In het vroege voorjaar kan een lichte snoei helpen om op die manier nieuwe, gezonde groei te bevorderen. |
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Betonie - Stachys officinalis 'Rosea'
Adderwortel - Persicaria bistorta 'Superba'
Hyssop - Hyssopus officinalis
Rode zonnehoed - Echinacea purpurea
Tuinplantenoverzicht
De berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird') is een berghortensia met prachtige schijfvormige blauwe bloemen. Van nature is de berghortensia inheems in de vochtige en bosrijke gebieden van Japan.
Het eerste deel van de geslachtsnaam Hydrangea komt van het Griekse woord voor water: hydor. Het tweede deel van het Griekse woord voor 'vat': 'aggeion'. Dit zou verwijzen naar de bekerachtige vrucht van de klimhortensia. Overigens wordt de Hydrangea in het Nederlands ook waterstruik genoemd.
De soortnaam 'serrata' komt van het Latijnse woord 'serratus' (van serra: zaag) verwijst naar het gezaagde blad van deze hortensia.
Plantbeschrijving van berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird')
Wat uiterlijk betreft lijkt de berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird') wel erg op de boerenhortensia of Hydrangea macrophylla maar de berghortensia blijft doorgaans kleiner en compacter. Daarom is deze hortensia geschikter om gebruikt te worden in een kleine tuin dan de boerenhortensia.
De berghortensia heeft ovale, dofgroene bladeren en is, net als alle andere hortensias, bladverliezend. De bloemen bestaan uit afgeplatte trossen en bloeien lang in de zomermaanden. De grotere bloemetjes aan de buitenkant zijn steriel en staan in de buitenste ring. Daarbinnen staan talrijke vruchtbare bloemetjes die ook door insecten bezocht worden.
In zure grond blijven de bloemetjes blauw. Maar wanneer de bodem te zuur is dan zullen de bloemetjes naar roze verkleuren. Het blad van de berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird') is geschikt om zoete thee van te maken.
De beste standplaats van de berghortensia is een rijke, maar matig vochtige, goed doorlatende humeuze tuingrond. De berghortensia mag alleen in de volle zon staan wanneer de bodem in de zomer constant vochtig is. Maar een standplaats in de schaduw, onder bijvoorbeeld een bladverliezende hoge struik, is aan te bevelen en geeft minder risico op uitval.
De berghortensia kan incidenteel last krijgen van bladluis. Soms wordt bladvlekkenziekte of meeldauw geconstateerd. Doorgaans is deze hortensia voldoende winterhard maar enige vorstschade is wel denkbaar. Geadviseerd wordt dan ook om deze mooie waterstruik op een beschutte locatie te planten.
Berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird') combineren
Berghortensia (Hydrangea serrata 'Bluebird') is een prachtige plant om de combineren met bijvoorbeeld een bodembedekkende ooievaarsbek (Geranium macrorrhizum) of als solitairplant in een bodembedekkende zegge-soort, bijvoorbeeld Carex 'Ice Dance'.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Hortensia soorten
Klimhortensia - Hydrangea anomala subsp. petiolaris
Pluimhortensia - Hydrangea paniculata 'Limelight'
Pluimhortensia - Hydrangea paniculata 'White Lady'
Tuinplantenoverzicht
Bergsteentijm (Calamintha 'Blue Cloud'), of Kleinbloemige steentijm, is een Europese plant die voorkomt van Zuid-Engeland oostelijk tot Zuid-Rusland en Noord-Iran en zuidelijk tot Spanje en Noord-Afrika.
Calamintha nepeta ‘Blue Cloud’ groeit van nature vaak op kalksteen onder kreupelhout en op droge wallen.
De vorm 'Blue Cloud' bloeit volgens Kwekerij de Hessenhof, de ontdekker, pittiger en de bloemen zijn minder bleek van kleur dan de botanische soort Calamintha nepeta. De volledige botanische naam van deze bergsteentijm luidt dan ook Camalamintha nepeta 'Blue Cloud'.
Plantbeschrijving van Bergsteentijm (Calamintha 'Blue Cloud')
Bergsteentijm heeft in de tuin een goed gedraineerde bodem nodig want deze aromatische tuinplant houdt niet van natte voeten. Het liefst staat deze tuinplant in de volle zon.
Calamintha nepeta 'Blue Cloud' is een uitstekende plant voor bijen en andere bestuivers en de bloei met kleine lila-kleurige bloemen begint ergens in juni. De bloei van Bergsteentijm of Kleinbloemige steentijm kan op een gunstige warme plek aanhouden tot aan de vorst. Daarna laat deze plant de blaadjes vallen en overwintert als een laag kaal struikje waarbij het soms ook bovengronds helemaal verdwijnt.
De kleinbloemige steentijm of Bergsteentijm heeft rechtopstaande behaarde en vertakte stengels en wordt in het zomerseizoen 50 tot 60 cm hoog. De hele plant is sterk aromatisch en de blaadjes ruiken na kneuzing naar munt.
In de winter blijven de uitgebloeide houtige stengels van Bergsteentijm (Calamintha 'Blue Cloud') zichtbaar en sterven niet af.
Bergsteentijm is goed toepasbaar op de voorste rij van een vaste plantenborder maar is ook te gebruiken in potten en kuipen op het terras.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Insectvriendelijke tuin
Dropplant - Agastache 'Black Adder'
Tuinplantenoverzicht
Dropplant - Agastache 'Blue Fortune'
Kogeldistel - Echinops ritro 'Veitchs Blue'
Betonie (Betonica officinalis 'Alba') of koortskruid, is een kruidachtige polvormende plant waarvan de botanische soort Betonica officinalis (synoniem Stachys officinalis) als wilde plant in Europa voorkomt waaronder Nederland. Daarnaast is deze fraaie lipbloemige vaste plant inheems in Noord-Afrika en West-Azië. Het is echter een een zeldzame plant waarvan het aantal sterk is afgenomen en deze plant staat zowel op de Nederlandse Rode Lijst 2012 als de Vlaamse Rode Lijst 2006 van planten. In de Ardennen is betonie of koortskruid vrij algemeen.
De oude geslachtsnaam Stachys is afgeleid van het Griekse stachus en betekent 'korenaar' of gewoon 'aar'. Het verwijst naar de vorm van de bloeiwijze.
De Nederlandse naam Koortskruid is afgeleid van de geneeskrachtige werking van betonie. Het gebruik ervan is al bekend uit de Griekse en Romeinse oudheid.
De naam Stachys nivea komt ook veel voor en het betreft dan (waarschijnlijk) dezelfde gekweekte plant.
Plantbeschrijving van Betonie (Betonica officinalis 'Alba')
De kweekvorm Betonica officinalis ‘Alba’, een betonie of andoorn, is een prachtige witbloeiende kweekvorm van de gewone Betonica officinalis.
Betonie (Betonica officinalis 'Alba') blijft laag, ongeveer 30 tot 40 cm hoog met een zomerse bloeitijd van juni tot september. In de natuur komen witte exemplaren tussen de roze planten voor. De gekweekte vorm Betonica officinalis 'Alba' onderscheid zich van de de botanische soort omdat de lipbloemen door de geringe hoogte.
De grondbladen van betonie of koortskruid zijn langwerpig van vorm met een hartvormige voet. Meestal heeft deze plant een wortelrozet. Het smallere regelmatig gekartelde blad aan de stengels krijgt naar boven toe steeds kortere bladstelen. Het blad zelf heeft aan de bovenzijde een netvormige structuur.
De stengels zelf zijn hoekig onvertakt maar meestal voorzien van korte haartjes.
Betonie komt van nature voor op niet de droge lemige en kalkrijke bodems van bosranden en graslandhellingen. Betonie verdraagt echter droogte best goed. Koortskruid of Betonie (Betonica officinalis 'Alba') staat in de tuin dan ook graag op een zonnige plek in de voorrand van een border. Bemesting kan achterwege blijven.
Tijdens de bloei trekt betonie veel vlinders, bijen en hommels.
De natuurlijke standplaats van betonie of andoorn zijn vochtige weiden en open plekken in bossen. Betonica officinalis ‘Alba’ houdt van een vochthoudende bodem maar staat wel graag in de zon.
Betonie (Betonica officinalis 'Alba') combineren
Koortskruid of Betonie is in de plantenborder goed te combineren met andere kruidachtige vaste planten bijvoorbeeld rode zonnehoed (Echinacea purpurea 'Powwow White'), ooievaarsbek (Geranium sanguineum 'Album' ) en witte lavendel (Lavandula angustifolia ('Arctic Snow'). Ook plantcombinaties met wit kattenkruid (Nepeta racemosa 'Snowflake', of bergsteentijm (Calamintha nepeta 'White Cloud') en klokjesbloem (Campanula poscharskyana 'EH Frost), bloeien allen wit en zijn goede keuzes.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Betonie - Stachys officinalis 'Rosea'
Adderwortel - Persicaria bistorta 'Superba'
Kleine tuin ontwerpen
Rode zonnehoed - Echinacea purpurea
Tuinplantenoverzicht
Plantbeschrijving van Betonie (Betonica officinalis 'Hummelo')
De kweekvorm Betonica officinalis ‘Hummelo’, een betonie of andoorn, is vernoemd naar de woonplaats van Piet Oudolf, onze bekendste en internationaal bekende plantenkenner en tuinontwerper. Betonie (Betonica officinalis 'Hummelo') wordt ongeveer 60 tot 80 cm hoog met een zomerse bloeitijd van juni tot september. Meestal zijn de bloemen paarsrood maar er komen in de natuur tevens witte exemplaren voor. De gekweekte vorm Betonica officinalis 'Hummelo' onderscheid zich van de de botanische soort omdat de lipbloemen van de schijnaar donkerder helder roze zijn. De grondbladen van betonie of koortskruid zijn langwerpig van vorm met een hartvormige voet. Meestal heeft deze plant een wortelrozet. Het smallere regelmatig gekartelde blad aan de stengels krijgt naar boven toe steeds kortere bladstelen. Het blad zelf heeft aan de bovenzijde een netvormige structuur. De stengels zelf zijn hoekig onvertakt maar meestal voorzien van korte haartjes. Betonie komt van nature voor op niet de droge lemige en kalkrijke bodems van bosranden en graslandhellingen. Betonie verdraagt echter droogte best goed. Koortskruid of Betonie (Betonica officinalis 'Hummelo') staat in de tuin dan ook graag op een zonnige plek. Bemesting kan achterwege blijven. Tijdens de bloei trekt Betonie veel vlinders, bijen en hommels. De natuurlijke standplaats van betonie of andoorn zijn vochtige weiden en open plekken in bossen. Betonica officinalis ‘Hummelo’ houdt van een vochthoudende bodem maar staat wel graag in de zon. De hoogte van Betonica officinalis ‘Hummelo’ bedraagt tussen de 40 en 80 cm.Betonie (Betonica officinalis 'Hummelo') combineren
Koortskruid of Betonie is in de plantenborder goed te combineren met andere kruidachtige vaste planten bijvoorbeeld rode zonnehoed (Echinacea purpurea), bloedooievaarsbek (Geranium sanguineum) en wilde akelei (Aquilegia vulgaris). Ook plantcombinaties met knikkend nagelkruid, of waterkruid, (Geum rivale), knoopkruid (Centaurea jacea) en klokjesbloem (Campanula poscharskyana) zijn goede keuzes.Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!Wat vindt u nog meer interessant?
Betonie - Stachys officinalis 'Rosea' Adderwortel - Persicaria bistorta 'Superba' Kleine tuin ontwerpen Rode zonnehoed - Echinacea purpurea Tuinplantenoverzicht
Betonie (Stachys officinalis 'Rosea') of koortskruid, is een kruidachtige polvormende plant waarvan de botanische soort Stachys officinalis van origine in Europa voorkomt waaronder Nederland. Daarnaast is deze fraaie lipbloemige vaste plant inheems in Noord-Afrika en West-Azië. Het is echter een een zeldzame plant waarvan het aantal sterk is afgenomen en deze plant staat zowel op de Nederlandse Rode Lijst 2012 als de Vlaamse Rode Lijst 2006 van planten. In de Ardennen is betonie of koortskruid vrij algemeen.
De geslachtsnaam Stachys is afgeleid van het Griekse stachus en betekent 'korenaar' of gewoon 'aar'. Het verwijst naar de vorm van de bloeiwijze.
De Nederlandse naam Koortskruid is afgeleid van de geneeskrachtige werking van betonie. Het gebruik ervan is al bekend uit de Griekse en Romeinse oudheid.
Plantbeschrijving van Betonie (Stachys officinalis 'Rosea')
Betonie (Stachys officinalis 'Rosea') wordt ongeveer 60 tot 80 cm hoog met een zomerse bloeitijd van juni tot september. Meestal zijn de bloemen paarsrood maar er komen in de natuur tevens witte exemplaren voor. De gekweekte vorm Stachys officinalis 'Rosea' onderscheid zich van de de botanische soort omdat de lipbloemen van de schijnaar helderder roze zijn.
De grondbladen van betonie of koortskruid zijn langwerpig van vorm met een hartvormige voet. Meestal heeft deze plant een wortelrozet. Het smallere regelmatig gekartelde blad aan de stengels krijgt naar boven toe steeds kortere bladstelen. Het blad zelf heeft aan de bovenzijde een netvormige structuur.
De stengels zelf zijn hoekig onvertakt maar meestal voorzien van korte haartjes.
Betonie komt van nature voor op niet de droge lemige en kalkrijke bodems van bosranden en graslandhellingen. Betonie verdraagt echter droogte best goed. Koortskruid of Betonie (Stachys officinalis 'Rosea') staat in de tuin dan ook graag op een zonnige plek. Bemesting kan achterwege blijven.
Tijdens de bloei trekt Betonie veel vlinders, bijen en hommels.
Betonie (Stachys officinalis 'Rosea') combineren
Koortskruid of Betonie is in de plantenborder goed te combineren met andere kruidachtige vaste planten bijvoorbeeld Veldsalie (Salvia pratensis), wilde marjolein (Origanum vulgare) en wilde akelei (Aquilegia vulgaris). Ook plantcombinaties met knikkend nagelkruid, of waterkruid, (Geum rivale), knoopkruid (Centaurea jacea) en ruig klokje (Campanula trachelium) zijn goede keuzes.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Betonie - Stachys officinalis 'Hummelo'
Adderwortel - Persicaria bistorta 'Superba'
Kleine tuin ontwerpen
Rode zonnehoed - Echinacea purpurea
Tuinplantenoverzicht
Herkomst Beuk (Fagus sylvatica)
De gewone beuk of beuk (Fagus sylvatica) is een inheemse loofboomsoort die van nature voorkomt op vochthoudende, goed doorlatende, kalkrijke, leemhoudende bodems. Hoge grondwaterstanden of droge zandgronden worden door Fagus sylvatica slecht verdragen.
Beuk in de tuin
De gewone beuk (Fagus sylvatica) kan op een gunstige standplaats meer dan 40 meter hoog worden en honderden jaren oud en om deze redenen is een gewone beuk geen boomsoort voor een te kleine tuin. Gewone beuken zijn in het verleden vaak gebruikt voor monumentale statige lanen bij landhuizen.
In kleine tuinen zijn bepaalde kweekvormen wel te gebruiken bijvoorbeeld:
Zuilbeuk - Fagus sylvatica 'Dawyck'. Dit is een smal blijvende zuilbeuk met een groen blad
Rode zuilbeuk - Fagus sylvatica 'Dawyck Purple'. Deze zuilbeuk heeft een bruinrood blad.
Het blad van de beuk heeft een gave niet gezaagde lichtgolvende rand met bl adnerven die niet verdiept liggen. Hierdoor is het blad gemakkelijk te onderscheiden van de haagbeuk (Carpinus betulus) omdat deze inheemse plant een gezaagde bladrand heeft met dieper liggende nerven.
Beuken zijn eenhuizig en hebben dus zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. Bestuiving vindt plaats door de wind. Na de bloei worden eetbare beukennootjes gevormd die in setjes van twee beschermd worden door een napje.
In de herfst vallen de napjes in vier stukken op de grond. Verspreiding vindt dan oa. plaats door eekhoorns en muizen die er hun wintervoorraad mee aanvullen. Beukennoten bevatten toxines (fagine) die voor paarden giftig kunnen zijn.
Gewone beuk als haagplant
Beuken zijn geschikte planten om hagen van te maken. Het verdorde blad blijft lang in de hagen hangen waardoor ze minder transparant zijn en in de winter meer privacy geven dan bijvoorbeeld de haagbeuk.
Om het goed aanslaan van een beukenhaag te bevorderen kunt u om beuken met kale wortel voorzien van beukengrond. Beuken leven in symbiose met een schimmel en met beukengrond wordt in deze behoefte voorzien. Na het planten mag beuk niet teveel water krijgen want anders spoelt de schimmel direct uit. Het is echter ook mogelijk om beuk uit een container (pot). inclusief de potgrond, te planten. De planten zijn echter meestal een stuk duurder dan wortelgoed.
Het beste tijdstip om een beukenhaag te planten is tegen het einde van de winterperiode. De verkoop van wortelgoed stokt wanneer het warmer wordt en de beuken op het punt staan uit te lopen. Het risico op verdroging wordt dan namelijk te groot voor de leveranciers.
De plantafstand van beuken met een kale wortel ("wortelgoed") in een beukenhaag is meestal 5 stuks per meter. Door meerdere rijen aan te planten worden de hagen bij aanplant al breder. Gebruik driehoeksverband bij de aanplant. Dit houdt in dat de rijen onderling verspringen. Tussen de rijen is een afstand van circa 20-25 cm gebruikelijk.
Plantafstand van beuk als haagplant
Bij het aanplanten van beuken met kluiten ("kluitgoed") is de grootte van de kluit maatgevend. De plantafstand wordt dan bepaald door de kluiten strak tegenelkaar te schuiven. Dit kan ertoe leiden dat de plantafstand van grote beuken in een haag 2 tot 3 exemplaren wordt. Vraag de leverancier om advies!
Om doorloop van mensen tegen te gaan is het verstandig om in de beuk palen met gladdraad aan te brengen. Doorloop van mensen (of bijvoorbeeld honden) kan ook voorkomen wordt door in de haag een hekwerk aan te brengen van palen met gaas, op maatgeslepen bouwstaalmat ("betonijzer") of dubbelstaafmat.
Beuk (Fagus sylvatica) onderhouden
Een beuk kan last krijgen van verschillende aantastingen zoals het beukenbladluis, gewone meniezwammetje, roetdauw en bij jonge beuken bastkanker. Beukenbladluis is goed te bestrijden met een harde waterstraal. Het meniezwammetje vestigt zich op dood hout. Snoei het dode hout dus weg. Roetdauw is biologisch te bestrijden met sojaoliespray. Haal het afgevallen blad regelmatig weg om de kans op roetdauw te beperken.
De bast van beuk (Fagus sylvatica) gevoelig voor zonnebrand. Jute kan gebruikt worden om de bast te omwikkelen en te beschermen.
Maak een afspraak met de Schetsservice
Heeft u behoefte aan hulp bij het ontwerp van uw tuin of het samenstellen van uw beplanting? Maak een afspraak met de Schetsservice in Bloemenpark Appeltern voor een deskundig en onafhankelijk advies.
Wat vindt u nog meer interessant?
Haagbeuk - Carpinus betulus
Beplantingsplan maken
Zomeraster - Kalimeris incisa 'Alba'
Glidkruid - Scuttelaria incana
Organisch tuinontwerp
Bieslelie (Sisyrinchium striatum) komt oorspronkelijk uit Argentinië en Chili. Naast de naam bieslelie komen tevens de namen bleekgeelogig gras of Argentijns blauwogig gras voor. Van nature komt deze lichtgeel bloeiende vaste plant voor in alpiene graslanden, weilanden en open bossen. De soortnaam striatum betekent 'gestreept' en verwijst daarmee naar de donkerpaarse strepen op de achterkant van de bloemen. In Nederland komen we ook de naam mini-lelie tegen.
Sisyrinchium striatum of bieslelie in de tuin
Sisyrinchium striatum, bieslelie, is wat onbekendere vaste plant met een lichte citroengele bloeikleur. Bieslelie bloeit in de periode mei-juli en is door opstaande bloem een bijzondere plant voor de tuin. Na de bloei vormt de bieslelie zwarte zaaddozen. In sommige gunstige gevallen kunnen de bieslelies zich echter spontaan uitzaaien in een tuin. Uitzaaien voorkomt men door de uitgebloeide bloemen tijdig weg te knippen.
Bieslelie (Sisyrinchium striatum) wordt ongeveer 30-40 cm hoog. De bieslelie verpreidt zich met wortelstokken en kan daardoor na verloop van tijd grote pollen vormen. Het grasachtige blad van de bieslelie kan na de bloei geel worden en kan dan afgeknipt worden op circa 10 cm. De vorm van het blad doet denken aan het blad van een iris.
Opvallend kenmerk is dat bieslelie (Sisyrinchium striatum) het in deze streken vooral goed doet na bosbranden. Jammer genoeg is deze plant niet helemaal winterhard en daarom kunt u de bieslelie in het najaar het beste afdekken met (sparren) takken en/of afgevallen blad.
Sisyrinchium striatum staat graag op goede vochthoudende tuingrond maar de bodem moet wel waterdoorlatend zijn.
Bieslelie (Sisyrinchium striatum) is wat lastig te combineren met andere planten en de bieslelie kan dus het beste in een wat grotere groep aangeplant worden.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u behoefte aan hulp bij het ontwerp van uw tuin of het samenstellen van uw beplanting? Maak een afspraak met de Schetsservice in Bloemenpark Appeltern voor een deskundig en onafhankelijk advies.
Wat vindt u nog meer interessant?
Hostas en slakken
Zenegroen - Ajuga reptans 'Chocolate Chip'
Roze bloeiende vaste planten
Tuinplantenoverzicht
Kleine tuin ontwerpen
Adderwortel - Persicaria bistorta 'Superba'
Plantbeschrijving van de Bijvoet (Artemissia lactiflora)
Witte bijvoet (Artemissia lactiflora) is een betrouwbare, winterharde vaste plant uit de composietenfamilie met een lange bloeiperiode. De bloei van Artemissia lactiflora of witte bijvoet met witte tot crème gele bloemen, vindt plaats in de periode augustus-september. De bloemen lijken wel wat op de bloemen van de prachtspirea of pluimspirea (Astilbe). De stengels zijn vrij lang maar hebben meestal geen steun nodig. Het grof getande geveerde blad is donkergroen van kleur. In tegenstelling tot de meeste Artemissia's heeft de witte bijvoet wel een opvallende bloem en is om die reden dus de moeite waard om als borderplant toe te passen. Witte bijvoet vormt na een aantal jaren grote sierlijke pollen en wordt daarbij in het seizoen circa 140 tot 160 cm hoog. Witte bijvoet (Artemissia lactiflora) is geen aantrekkelijke plant voor herten en konijnen waardoor deze tuinplant ook in een natuurlijke tuin toe te passen is. Incidenteel kan deze tuinplant last krijgen van roest of meeldauw. Artemissia lactiflora staat graag op een rijke vochthoudende bodem en op een zonnige plaats in de border. Witte bijvoet (Artemissia lactiflora) verdraagt echter ook uitstekend een droge periode.Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!Wat vindt u nog meer interessant?
Witbloeiende vaste planten Dropplant - Agastache rugosa 'Alabaster' Koperknoopje - Leptinella 'Platt's Black' Dropplant - Agastache 'Blue Fortune' Tuinplantenoverzicht
Blauwe knoop (Succisa pratensis), of duivelsbeet, is een inheemse kruidachtige plant in grote delen van Europa en Noord-Afrika. De noordelijkste vindplaats is waarschijnlijk (Zuid) IJsland en de zuidelijkste het bloemeneiland Madeira.
Succisa pratensis groeit in deze gebieden vooral op vochtige plekken die met hei en gras begroeid zijn. Voorbeelden daarvan zijn graslanden, wegbermen, veenmoerassen, zandruggen, heidevelden en bospaden.
De naam 'duivelsbeet' verwijst naar de vorm van de wortel. Een wortel van de Blauwe knoop eindigt abrupt en lijkt daardoor afgebeten. Blauwe knoop is een veelgebruikt geneeskrachtig kruid in de Middeleeuwen tot in het begin van de 20e eeuw. Tevens is deze plant gebruikt als verfplant voor de kleur groen.
Plantbeschrijving van Blauwe knoop (Succisa pratensis)
De bloemen van Blauwe knoop (Succisa pratensis) lijken op de bloemen van schurftkruid (Scabiosa). De bloemen zijn lila-kleurig of roze met kleine helmdraden en een uitstekende stamper met een opvallend grote streepvormige stempel. De bloei van Succisa pratensis valt in de zomerperiode van eind juli tot oktober. De planthoogte is dan tussen de 40 en 90 cm.
Tijdens de bloei trekt deze plantensoort bijen en vlinders aan en onder gunstige omstandigheden kan Blauwe knoop zich ook zelf uitzaaien.
Succisa pratensis maakt nooit volle bossen maar groeit met een paar zachtbehaarde maar stevige stengels en 3 cm grote lilablauwe bloemhoofdjes tussen andere planten door. Succisa pratensis is dan ook geschikt om te worden gebruikt als doorweefplant in vaste plantenborders.
Blauwe knoop staat graag op een vochthoudende bodem (liefst veengrond) in de zon of halfschaduw.
Het tegenoverstaande blad van Blauwe knoop (Succisa pratensis) is lancetvormig tot elliptisch van vorm met een lengte van maximaal 30 cm.
Blauwe knoop (Succisa pratensis) combineren
Mooie plantcombinaties met Blauwe Knoop zijn te maken met allerlei andere inheems planten bijvoorbeeld grote kattenstaart (Lythrum salicaria), grote pimpernel (Sanguisorba officinalis), wilde bertram (Achillea ptarmica) of duizendblad (Achillea millefolium), knoopkruid (Centaurea jacea), prachtanjer (Dianthus superbus), gewone brunel (Prunella vulgaris), gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria) en beemdooievaarsbek (Geranium pratense).
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Dropplant - Agastache 'Blue Boa'
Dropplant - Agastache rugosa 'Alabaster'
Koperknoopje - Leptinella 'Platt's Black'
Dropplant - Agastache 'Blue Fortune'
Tuinplantenoverzicht
Bloedgras (Imperata 'Red Baron') krijgt in het najaar deels een fraaie rode kleur. Imperata cylindrica, de botanische soort, komt van oorsprong uit oost-Azië en wordt daar beschouwd als een hardnekkig onkruid. In Amerika staat de soort op de lijst van meest schadelijke onkruiden en mag alleen geimporteerd worden na toestemming van de autoriteiten. Toch is Imperata cylindrica veel geplant op plaatsen die erosiegevoelig zijn omdat de plant een dicht wortelstelsel vormt die de grond vasthoudt en uitspoeling voorkomt.
De kweekvorm Imperata cylindrica ‘Red Baron’ of Japans bloedgras is zonder twijfel de mooiste en bekendste cultuurvariëteit die goed te gebruiken is in combinatie met verschillende soorten vaste planten. Deze kweekvorm staat niet bekend als invasief en wordt daarom ook in de VS in sommige staten als tuinplant verkocht.
De geslachtsnaam Imperata zou een verwijzing zijn naar een apotheker uit Napels: Ferrante Imperato (1550-1625).
Plantbeschrijving van bloedgras (Imperata 'Red Baron')
Imperata cylindrica ‘Red Baron’ is in de winter volledig onzichtbaar om in het voorjaar weer groen uit te lopen. De karakteristieke rode bladkleur verschijnt pas in de zomerperiode en Imperata cylindrica ‘Red Baron’ is dan circa 50-60 cm hoog.
Imperata cylindrica ‘Red Baron’ staat graag op een zonnige plek in de tuin en de bodem moet goed waterdoorlatend zijn.
Imperata cylindrica ‘Red Baron’ of Japans bloedgras is gemakkelijk te vermeerderen in het voorjaar omdat het bloedgras goed te delen is door de planten op te nemen en te scheuren. Dan blijkt bijna elk blad aparte worteltjes te hebben.
Gebruik bij het toepassen van Imperata dus altijd een rode kweekvorm om problemen met onderhoud te voorkomen.
Maak een Schetsafspraak
Heeft u hulp nodig bij het maken van een tuinontwerp en/of samenstellen van het beplantingsplan? Maak een afspraak met de Schetsservice!
Wat vindt u nog meer interessant?
Witbloeiende vaste planten
Dropplant - Agastache rugosa 'Alabaster'
Koperknoopje - Leptinella 'Platt's Black'
Dropplant - Agastache 'Blue Fortune'
Tuinplantenoverzicht